ولادت مبارک

                                  بنام ایزد منان                                                                   

آمد ... و واژگان نور میان کلام جهانیان جان گرفت و آسمان عشق در میان دوستان ایمان ، باران آمد ...  .  واژگان نور میان کلام جهانیان جان گرفت و آسمان عشق در میان دوستان ایمان، باران آمد ...  و هرم حضور آفتابی اش سلام و صلوات را مهمان چشمان عاشقان  کرد و حضور و رایحه سبز ایمان را تکرار.

شکوفایی غنچه نبوی در آسمان مکه و در منزل نزول وحی، شوری برپا بود. فرشتگان و حوریان بهشتی هلهله کنان و تبریک گویان به زمین می آمدند و گرداگرد خدیجه حلقه می زدند و آیه « فتبارک الله احسن الخالقین» را زمزمه می کردند. آن شب درهای عرش گشوده شده بود و لیله القدر خدا و تنزل الملائکه تفسیر شده و از دامان پاک خدیجه، ناز دانه نبوی و گل سپید احمدی درخشید. او که آمد،  دل های آسمانیان و زمینیان، سر سبزتر از همیشه گشت. دردانه بوستان عصمت و طهارت، زمین و آسمان مکه را نورافشانی کرد. شاه بیت غزل آفرینش، غایت خلقت و میوه باغ رسالت خانه محمد (ص) را با قدوم خود مزین نمود. پدر بر دستان کوچکش بوسه زد؛ چرا که او بضعه النبی، همراه و هم راز پدر و ام ابیها : زهرا ، کوثر، مرضیه، مبارکه، محدثه، انسیه ،حورا، منصوره ، عالمه بود.

         سالروز ولادت ام ابیها مادر امامت ، همسر ولایت و دخت نبوت بر تمامی دوستداران حضرتش مبارک باد.